上梅直讲书

作者:苏轼 朝代:宋代
上梅直讲书原文

  轼每读《诗》至《鸱枭》,读《书》至《君奭》,常窃悲周公之不遇。及观《史》,见孔子厄于陈、蔡之间,而弦歌之声不绝,颜渊、仲由之徒相与问答。夫子曰: “‘匪兕匪虎,率彼旷野’,吾道非邪,吾何为于此?”颜渊曰:“夫子之道至大,故天下莫能容。虽然,不容何病?不容然后见君子。”夫子油然而笑曰:“回,使尔多财,吾为尔宰。”夫天下虽不能容,而其徒自足以相乐如此。乃今知周公之富贵,有不如夫子之贫贱。夫以召公之贤,以管、蔡之亲而不知其心,则周公谁与乐其富贵?而夫子之所与共贫贱者,皆天下之贤才,则亦足与乐矣! 轼七、八岁时,始知读书,闻今天下有欧阳公者,其为人如古孟轲、韩愈之徒;而又有梅公者,从之游,而与之上下其议论。其后益壮,始能读其文词,想见其为人,意其飘然脱去世俗之乐,而自乐其乐也。方学为对偶声律之文,求斗升之禄,自度无以进见于诸公之间。来京师逾年,未尝窥其门。 今年春,天下之士,群至于礼部,执事与欧阳公实亲试之。诚不自意,获在第二。既而闻之,执事爱其文,以为有孟轲之风;而欧阳公亦以其能不为世俗之文也而取,是以在此。非左右为之先容,非亲旧为之请属,而向之十余年间,闻其名而不得见者,一朝为知己。退而思之,人不可以苟富贵,亦不可以徒贫贱。有大贤焉而为其徒,则亦足恃矣。苟其侥一时之幸,从车骑数十人,使闾巷小民,聚观而赞叹之,亦何以易此乐也。 《传》曰:“不怨天,不尤人。”盖“优哉游哉,可以卒岁”。执事名满天下,而位不过五品。其容色温然而不怒,其文章宽厚敦朴而无怨言,此必有所乐乎斯道也。轼愿与闻焉。

上梅直讲书拼音解读

  shì měi dú 《shī 》zhì 《chī xiāo 》,dú 《shū 》zhì 《jun1 shì 》,cháng qiè bēi zhōu gōng zhī bú yù 。jí guān 《shǐ 》,jiàn kǒng zǐ è yú chén 、cài zhī jiān ,ér xián gē zhī shēng bú jué ,yán yuān 、zhòng yóu zhī tú xiàng yǔ wèn dá 。fū zǐ yuē : “‘fěi sì fěi hǔ ,lǜ bǐ kuàng yě ’,wú dào fēi xié ,wú hé wéi yú cǐ ?”yán yuān yuē :“fū zǐ zhī dào zhì dà ,gù tiān xià mò néng róng 。suī rán ,bú róng hé bìng ?bú róng rán hòu jiàn jun1 zǐ 。”fū zǐ yóu rán ér xiào yuē :“huí ,shǐ ěr duō cái ,wú wéi ěr zǎi 。”fū tiān xià suī bú néng róng ,ér qí tú zì zú yǐ xiàng lè rú cǐ 。nǎi jīn zhī zhōu gōng zhī fù guì ,yǒu bú rú fū zǐ zhī pín jiàn 。fū yǐ zhào gōng zhī xián ,yǐ guǎn 、cài zhī qīn ér bú zhī qí xīn ,zé zhōu gōng shuí yǔ lè qí fù guì ?ér fū zǐ zhī suǒ yǔ gòng pín jiàn zhě ,jiē tiān xià zhī xián cái ,zé yì zú yǔ lè yǐ ! shì qī 、bā suì shí ,shǐ zhī dú shū ,wén jīn tiān xià yǒu ōu yáng gōng zhě ,qí wéi rén rú gǔ mèng kē 、hán yù zhī tú ;ér yòu yǒu méi gōng zhě ,cóng zhī yóu ,ér yǔ zhī shàng xià qí yì lùn 。qí hòu yì zhuàng ,shǐ néng dú qí wén cí ,xiǎng jiàn qí wéi rén ,yì qí piāo rán tuō qù shì sú zhī lè ,ér zì lè qí lè yě 。fāng xué wéi duì ǒu shēng lǜ zhī wén ,qiú dòu shēng zhī lù ,zì dù wú yǐ jìn jiàn yú zhū gōng zhī jiān 。lái jīng shī yú nián ,wèi cháng kuī qí mén 。 jīn nián chūn ,tiān xià zhī shì ,qún zhì yú lǐ bù ,zhí shì yǔ ōu yáng gōng shí qīn shì zhī 。chéng bú zì yì ,huò zài dì èr 。jì ér wén zhī ,zhí shì ài qí wén ,yǐ wéi yǒu mèng kē zhī fēng ;ér ōu yáng gōng yì yǐ qí néng bú wéi shì sú zhī wén yě ér qǔ ,shì yǐ zài cǐ 。fēi zuǒ yòu wéi zhī xiān róng ,fēi qīn jiù wéi zhī qǐng shǔ ,ér xiàng zhī shí yú nián jiān ,wén qí míng ér bú dé jiàn zhě ,yī cháo wéi zhī jǐ 。tuì ér sī zhī ,rén bú kě yǐ gǒu fù guì ,yì bú kě yǐ tú pín jiàn 。yǒu dà xián yān ér wéi qí tú ,zé yì zú shì yǐ 。gǒu qí yáo yī shí zhī xìng ,cóng chē qí shù shí rén ,shǐ lǘ xiàng xiǎo mín ,jù guān ér zàn tàn zhī ,yì hé yǐ yì cǐ lè yě 。 《chuán 》yuē :“bú yuàn tiān ,bú yóu rén 。”gài “yōu zāi yóu zāi ,kě yǐ zú suì ”。zhí shì míng mǎn tiān xià ,ér wèi bú guò wǔ pǐn 。qí róng sè wēn rán ér bú nù ,qí wén zhāng kuān hòu dūn pǔ ér wú yuàn yán ,cǐ bì yǒu suǒ lè hū sī dào yě 。shì yuàn yǔ wén yān 。


※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

作者介绍

苏轼 苏轼 苏轼(1037─1101)宋代文学家、书画家。字子瞻,号东坡居士,世称苏东坡。眉州眉山(今属四川)人。出身于有文化教养的寒门地主家庭。祖父苏序是诗人,父苏洵长于策论,母程氏亲授以书。嘉祐二年(1057)参加礼部考试,中第二名。仁宗殿试时,与其弟苏辙同科进士及第。因母丧回蜀。嘉祐六年(1061)经欧阳修推荐,应中制科第三等,被任命为大理评事签书凤翔府判官。任期满后…详情

上梅直讲书原文,上梅直讲书翻译,上梅直讲书赏析,上梅直讲书阅读答案,出自苏轼的作品

版权声明:本文内容由网友上传(或整理自网络),原作者已无法考证,版权归原作者所有。翰林诗词网免费发布仅供学习参考,其观点不代表本站立场。

转载请注明:原文链接 | https://www.zztaimin.com/shi/62044.html

诗词类别

苏轼的诗词

古文典籍

热门名句

热门成语